W drugiej połowie XIX wieku na Przedmieściu Babickim wybudowany został dwór, lokowany na planie prostokąta, z dwoma wysuniętymi na zewnątrz alkierzami, które nadawały budowli rzut o kształcie litery U. Podpiwniczony, zbudowany z drewna na ceglanej podmurówce, jest obiektem parterowym o dwóch dwukondygnacyjnych ryalitach bocznych. Do zespołu dworskiego zaliczamy także murowaną kuźnię z podcieniem i murowany spichlerz, pochodzące z tego samego okresu co i dwór. Kolejno właścicielami dworu są rodziny Dembińskich, Jaruzelskich, Radomyskich i Witwickich. Za dworem założony zostaje w drugiej połowie XIX w park krajobrazowy. Rozplanowany, prawdopodobnie, na wcześniejszych reliktach układu przestrzennego. Na początku XX w. park zostaje przebudowany na wzniesieniu z rozległym widokiem na pradolinię Sanu. W założeniu tym dwór jest usytuowany centralnie i otoczony resztkami grabowego bindażu. W dolnej części na parterze wodnym zachował się kanał z niewielkim stawem i progiem kamiennym. W parku znajdziemy drzewostan typu: grab, lipa, buk, modrzew. Występują także stare żywotniki, surmia, sosna amerykańska.