Kościół pw. Wniebowzięcia NMP i św. Andrzeja Apostoła w Jaworniku Polskim

Zespół kościoła parafialnego w skład którego wchodzą: kościół pw. Wniebowzięcia NMP i św. Andrzeja Apostoła oraz plebania - kościół parafialny pochodzi z lat 1838-39 i ufundowany został przez właściciela Jawornika Walentego Gurskiego, a konsekrowany przez biskupa przemyskiego Karola Józefa Fischera w 1907 r. Powstał w miejscu pierwszej, drewnianej świątyni. Murowany, zbudowany na palnie krzyża łacińskiego posiada wyposażenie z XIX i XX w. Ołtarz główny i dwa boczne o cechach późnobarokowych. W wystroju malarskim dominują motywy roślinne. W prezbiterium, nad wejściem do zakrystii półkoliście zamknięta wnęka z tablicą epitafijną Walentego Gurskiego. W kruchcie przykościelnej znajduje się żeliwna kropielnica. W świątyni znajdują się sprowadzone relikwie św. Jana Pawła II, św. Jana Kantego, św. Faustyny Kowalskiej i błogosławionego ks. Jerzego Popiełuszki. Przy kościele, wzdłuż południowej granicy ogrodzenia zachowały się historyczne nasadzenia drzew: 1 kasztanowiec, 2 lipy i 3 dęby; - murowana plebania położona za drogą obok kościoła, która powstała w latach 1912-1916 według projektu Kędzierskiego z Dynowa. To budynek parterowy na planie prostokąta, z prostokątnym ryzalitem środkowym - gankiem, zwieńczonym trójkątnym szczytem z profilowaną opaską i centralnie umieszczonym małym okulusem. Zastąpił on stary, drewniany zespół plebański